همه چیز در مورد مانکن و مدل

مانکن (به فرانسوی: Mannequin) نوعی از شخصی است که وظیفه او نشان دادن تصویر ایده آل از بدن انسان در زمینه های هنری ، تجاری و طراحی لباس است.

هنر مدل معمولاً پوشیدن و نمایش لباس های جدید است که توسط طراحان لباس و شرکت های لباس طراحی شده است. در کشورهای انگلیسی زبان به مانکن ها مدل و به افرادی که در کار موفق تر و مشهورتر هستند سوپرمدل می گویند.

به افرادی که الگوی هنرمندان در نقاشی ، مجسمه سازی ، عکاسی و سایر هنرهای تجسمی هستند ، نیز گفته می شود. در فارسی نام مانکن از کلمه فرانسوی مانکن گرفته شده است.

استفاده‌ها

شبکه فرانسوی France 24 شیک ترین رقبای ایران را معرفی کرد. آنها دخترانی هستند که فقط برای به دست آوردن “لایک” و شهرت در مقابل عکاسان به صورت رایگان ظاهر می شوند.

مدل و تبلیغات

تصویر مدل در پوسترهای تبلیغاتی و مجلات مد و زیبایی استفاده می شود.

در تبلیغات مربوط به مد ، بیشتر آنها از روش زیبایی برای عکاسی برای جذب مخاطب استفاده می کنند. البته ، عکاسان از ایده های بسیار متفاوتی برای خلق آثار مختلف استفاده می کنند و البته تکنیک های زیادی برای بیان ویژگی های آنها وجود دارد. به دلیل توانایی بارز مدل ها ، آنها گاهی جذابیت خاصی برای جذب مخاطب ، عکس تقویم ، تبلیغات محبوب (تصویری) ، تبلیغات محیطی مانند بیلبوردها و غرفه ها ، تبلیغات برند و برچسب های لباس و لوازم جانبی و البته مد مانند El دارند. مجلات. ، Vogue ، و Nomro همگی تیراندازی شده اند ، بنابراین مدل ها یک شغل تبلیغاتی پیدا می کنند که نقش مهمی در ظاهر آنها دارد. در تبلیغات این برند ، بیشتر مواردی که نیاز به جلب مخاطب دارند ، مانند لباس های فصلی یا عطرها ، چهره های جدید (فرش چهره جدید) را انتخاب می کنند ، که بیشتر از افراد تازه وارد در زمینه مدل سازی است و چهره مدل موفقیت برند است. سوپرمدل بودن چشمگیر است. اگرچه همه مدل ها نمی توانند به این موفقیت دست یابند ، اما کسب درآمد از طریق تبلیغات مد از طریق چهره مدل گاهی اوقات آنقدر مهم است که اندازه مناسب برای مدل شدن ، استفاده از چهره ای شناخته شده را از دست می دهد و در برخی موارد از Supermodels از آن استفاده می کند – چهره های شناخته شده در تبلیغات مربوط به مد. در سالهای اخیر ، ورساچه ورساچه و ژان پل ، دو مارک معروف تصاویر فرش ، مانند لیندزی ویکسون (معروف به لبهای خمیده ، ظاهر خاص و دندانهای بزرگ) و اگنس دین آگیس داین (چهره ای کودکانه و خاص دارد) گاوتی مشتری گوتیه: ورود آنها به عرصه مد برای این دو مدل جدید موفقیت چشمگیری است.

نمایش‌های ویژه

همزمان با اجرای مانکن ها ، نمایشگاه های ویژه ای از لباس ، کفش ، جواهرات و سایر محصولات برگزار شد و مدل ها این محصولات را به نمایش گذاشتند. در این نمایش ها به نحوه راه رفتن مدل ، راه باریک گفته می شود.

این نمایشگاه با توجه به روش و سبک طراح و نوع طبقه لباس متفاوت خواهد بود. تولید لباس به سه دسته عمده تقسیم می شود.

گروه دوم لباس ها (آماده پوشیدن) ، با توجه به سبک لباس ها و البته سلیقه مدیران نمایش گربه ها و طراحان لباس ، سریعتر از فشن شو آگوست پیش رفت. هر سال دو بار ، از طریق هفته مد هفته مد ، در فصول گرم و سرد سال به مردم نشان داده می شود. اگرچه طراحان در این نمایش ها دامنه بسیار متفاوت و با سلیقه ای دارند ، اما تمام این مجموعه نمایش های دوم شباهت بیشتری دارند.

لباس های گروه سوم ، لباس های تولید انبوه. لباس های تولید انبوه ساخت ماشینی است و از دو گروه اول ارزان تر است. این لباس ها در مکان هایی به نمایش در می آیند که محبوبیت زیاد نیست و مدل ها سریعتر می روند. این به دلیل عادت و کمیت آنها. بالای لباس تسخیر سلایق مختلف است. بعضی اوقات این نمایش ها در فروشگاه هایی با مدلهای ناشناخته تر به نمایش در می آیند.

تحصیلات

در بسیاری از کشورهای غربی ، طراحان ، مدیران و دست اندرکاران انواع مانکن ها و صنایع وابسته دارای مدارس تخصصی هستند. فارغ التحصیلان این رشته ها و مراکز فنی حتی مجبور به تحصیل در رشته های آناتومی انسان ، طراحی نرم افزار ، مدیریت و سایر دوره ها هستند.

اما خود مانکن ها گاهی اوقات آموزش کلاسیک را با هنر و حرفه خود ترکیب می کنند. به عنوان مثال ، بروک شیلدز (همسر سابق آندره آگاسی) که در ۱۴ سالگی روی جلد «وگ» ظاهر شد ، از دانشگاه پرینستون فارغ التحصیل رشته ادبیات فرانسه است.

بهداشت و تغذیه

مدل های زن معمولاً برای لاغر شدن باید رژیم سختی را دنبال کنند. گاهی اوقات مانکن ها برای رسیدن به موفقیت افراط می کنند و حتی در برخی موارد سلامت آنها را به خطر می اندازند. در سالهای اخیر ، پس از مرگ چندین مدل و دختر به دلیل سوnut تغذیه ، اعتراضات اجتماعی فعالان حقوق بشر زن به ویژه شرایط زندگی و تأثیرات سو ad آنها بر جامعه را تشدید کرد و یک کارزار ضد کاهش وزن را آغاز کرد. مستند آمریکایی “آمریکای زیبا” (محصول ۲۰۰۷) نیز از مسئله افراط گرایی در صنعت زیبایی در کشورهای غربی ، از جمله ایالات متحده انتقاد کرد.

در بعضی از کشورهای اروپایی قوانینی که مانکن ها را باید دارای مدرک پزشکی باشند تصویب کرده اند.

مدل با اندازه صفر در هفته مد مادرید ۲۰۰۶ رد شد. اگرچه طراحان ایتالیایی مانند ورساچه ، پرادا و جورجیو آرمانی در ابتدا با آن مخالفت کردند ، اما یک سال بعد ، هیئت انگلیسی برای جلوگیری از بی اشتهایی ، آرمانی را در مورد سلامتی مدل ترغیب کرد.او برای مدلهای فوق العاده نازک تلاش کرد. پس از ممنوعیت اندازه صفر ، سایزهای ۱۴ و ۱۶ ایالات متحده باریکترین اندازه اعلام شد. مدلهای زیر ۱۶ سال نیز ممنوع شدند ، و تلاش شد تا از فشار حفظ اندازه صفر و اختلالات خوردن در بین مدلها جلوگیری شود. در سال ۲۰۱۰ ، ویکتوریا بکهام در هفته مد نیویورک اندازه صفر را رد کرد و گفت که ۱۲ مدل خیلی لاغر هستند. وی گفت: مدل ها باید سالم و واقع بینانه به نظر برسند و عکس های پرانرژی داشته باشند که تأثیر مثبتی روی نوجوانان دارند.